Ένας δικός μου άνθρωπος μου είπε ότι είναι υπερήφανος για εμένα.
Κι εγώ του απάντησα:
Υπερήφανος να είσαι για σένα.
Για τα παιδιά να είσαι υπερήφανος.
Να είσαι υπερήφανος για τους γονείς.
Να είσαι και για τα μολύβια και τα στυλό που γράφουν ακούραστα ο, τι εσύ τους υπαγορεύεις,
υπερήφανος.
Να είσαι υπερήφανος για τους τοίχους.
Και για τα χαρτιά και τα φάκελα.
Για κάθε χαρτί,
για κάθε φάκελο.
Και για τα μαλακά πατώματα που προστατεύουν τα γόνατά μας να είσαι υπερήφανος.
Να είσαι υπερήφανος για τα πατώματα που συνεργάζονται πίστα στους ρυθμούς μας, στρατιώτες.
Να τα αγαπάς τα πατώματα.
Όλα να τα αγαπάς και όλους.
Να τους αγαπάς όλους.
Κι όταν τους αγαπήσεις όλους
και όταν όλα τα αγαπήσεις,
μπορείς τότε…
να είσαι υπερήφανος,
δικέ μου άνθρωπε!
Μποχατζιάρ Σπ Ευάγγελος
(C)All rights reserved. mpoxatziar.gr2021
