«Έχει κομποδέτη στο στόμα και δεν πρόκειται να μιλήσει ποτε!»
Αυτές τις λέξεις μου είπε ο πατέρας του Δαμιανού.
Αυτιστικός ο οποίος δεν έχει πει ποτέ καμία λέξη στη ζωή του.
Τη λέξη κομποδέτη, για να είμαι ειλικρινής, δεν την είχα ακούσει ξανά.
Ο μπαμπάς του, μου την είπε γεμάτος παράπονο και μαζί με αυτή πρόσθεσε και μερικές ακόμα :
Δεν θέλω να γίνει επιστήμονας! Θέλω να μπορεί να πει μερικά πράγματα, βασικά!
Έστω «νερό» Αν διψάει… Μας το έχουν αποκλείσει όλοι να μας πει έστω μια κουβέντα! Γι αυτό είμαστε εδώ, είστε η τελευταία μας ελπίδα…»
Βγαίνω έξω με το μικρό ο οποίος περιπλανιόταν από αίθουσα σε αίθουσα.
Κάποια στιγμή καταλήγει στην αναμονή μου όπου βρισκόμαστε εκείνος, η μητέρα του, η βοηθός μου κι εγώ.
Κοντοστέκεται μπροστά από το μηχάνημα παροχής νερού.
Το σπρώχνει.
Κάνει μερικά, χορευτικά, βήματα.
Περνούν 20, μόνο, δευτερόλεπτα.
«ΕΛΑ
ΝΑ ΠΑΡΩ
ΝΕΡΟ
ΒΑΛΕ ΜΟΥ…………………………………….»
Λέει.
Ο Δαμιανός.
…
…
…
…
…
…
…
…
…
Δεν υπάρχει…
τίποτα άλλο…
στον πλανήτη…
τούτη την ώρα…
πέρα από αυτή μου την εμπειρία…
μέσα…
στο κεφάλι μου…
!!!!!!!!!
Γυρίζω στη μητέρα και της λέω:
«Βλέπετε ; Γιατί μου λέτε ψέματα; Το παιδί σας μιλάει!» Είχε ακούσει και αυτή τις λέξεις του εκτός από το «βάλε μου» που ήταν αναγραμματισμένο.
Ξερόκαταπίνει και απαντά χαμηλόφωνα:
«Δεν τα έχει ξαναπεί!»
Με αγάπη τη ρώτησα τη μητέρα.
Έπειτα, έρχεται ο πατέρας μέσα, ο οποίος καθόταν με τον 12μηνο αδερφό που κοιμόταν στο καροτσάκι του έξω, στην αυλή.
Αλλάζουν βάρδια και μένουμε με τον μπαμπά τώρα.
Ο Δαμιανός συνεχίζει τις βόλτες στο χώρο και λέει ξανά « ΝΕΡΟ» μπροστά στον μπαμπά αυτή την φορά. Και κάποιες άλλες λέξεις.
Επίσης, λέει περπατώντας,
«Να πεις,
μιλάω,
μπαμπά.»
Δεν το είπα αμέσως στον μπαμπά γιατί ειλικρινά, δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Το είπα όμως μετά. Όταν μείναμε οι δυο μας….
Δεν έπρεπε όμως έτσι να το πω.
Και τώρα σπάω το κεφάλι μου με τρία πράγματα:
1. Γιατί ο Δαμιανός επέλεξε να πει τη λέξη « ΝΕΡΟ» δυο φορές, μια μπροστά στον μπαμπά και μία μπροστά στη μαμά;
2. Να θυμηθώ αν εκείνος άκουσε τον πατέρα του που εστίασε στα λιγοστά που περίμενε από το παιδί του.
Έστω…
τη λέξη…
νερό…
3. Γιατί δεν το είπα αμέσως. Όπως ο Δαμιανός με διέταξε.
Για το λόγο αυτό το λέω ΔΗΜΟΣΙΩΣ.
Μιλάει ο Δαμιανός και ο κάθε… Δαμιανός.
Για εκείνον και για όλους τους άλλους δεν θα πάψω να ουρλιάζω πως
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΟΣ ΑΥΤΙΣΜΟΣ!
©All rights reserved. www.mpoxatziar.gr2023
