Λαρυγγεκτομή

Λαρυγγεκτομή είναι η αφαίρεση μέρους ή ολόκληρου του λάρυγγα   ( μερική – ολική λαρυγγεκτομή) και αποτελεί το τίμημα για τη διάσωση της ζωής των πασχόντων από την πάθηση του  καρκίνου του λάρυγγα. Είναι μια ζωτική επέμβαση που όμως οδηγεί στην απώλεια της φωνής και στην ολοκληρωτική αλλαγή του τρόπου αναπνοής πραγματοποιείται συρραφή της τραχείας με το τραχειοστόμιο με αποτέλεσμα το στόμα καθώς και η μύτη να μην έχουν πλέον καμία επαφή με τους πνεύμονες. Ο άνθρωπος χωρίς λάρυγγα νιώθει απομονωμένος ,αποκομμένος από το περιβάλλον του και αισθάνεται απογοήτευση ,σκεπτόμενος ότι όλα πλέον έχουν αλλάξει. Η κοινωνική αποκατάσταση συνίσταται στην εκ νέου ενσωμάτωση του ανθρώπου στην κοινωνία, ώστε να μην αισθάνεται άχρηστος και καταρρακωμένος από κατάθλιψη.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ

Ο ρόλος του λογοθεραπευτή έχει να κάνει με την προ και μετά – εγχειρητική κατάσταση του ασθενούς. Πριν την επέμβαση  ο λογοθεραπευτής θα βοηθήσει στην ενημέρωση για το τι πρόκειται να συμβεί, ποιοί θα είναι οι πιθανοί τρόποι αποκατάστασης της φωνής και να γίνει η αρχική αξιολόγηση των παραμέτρων που σχετίζονται με την αφαίρεση του λάρυγγα. Μετά την επέμβαση, σε συνεργασία με το λογοθεραπευτή, θα ξεκινήσει η διαδικασία εκμάθησης του καταλληλότερου, για τα δεδομένα του ασθενή, τρόπου αποκατάστασης της φωνής που είναι η οισοφαγική ομιλία ακόμα κι αν υπάρχει βαλβίδα, ή το λαρυγγόφωνο σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα μηχάνημα που μας δίνει μία φωνή τεχνητή με μηχανική χροιά.

Η πορεία της λογοθεραπείας

Μαζί με το λογοθεραπευτή ο ασθενής θα είναι σε θέση να αποφασίσει σωστά για το ποιά θα είναι η  κατάλληλη μέθοδος αποκατάστασης της φωνής του και να ξεκινήσουν για  το συντομότερο δρόμο εκμάθησής της. Επιπλέον σημαντικό ρόλο θα παίξει στην επίλυση καθημερινών προβλημάτων που αφορούν στη φροντίδα και στην υγιεινή (σχετικά με τη μόνιμη οπή) μετά την επέμβαση. Ας περιγράψουμε όμως παρακάτω με δυο λόγια την οισοφαγική ομιλία.

Με τον όρο οισοφαγική ομιλία εννοούμε την ομιλία που  θα μας δώσει μια φωνή με φυσικά μέσα χρησιμοποιώντας τα φυσικά μας όργανα και κυρίως που θα προσεγγίζει κατά πολύ την παλιά (πριν την επέμβαση) φωνή. Μία φωνή που  θα χρησιμοποιείται χωρίς άγχος-υπερένταση,εύκολη στην εκμάθηση, κατανοητή αργή, με ένταση μέτρια και χωρίς εμφανείς εναλλαγές του ύψους της. Ας μην ξεχνάμε, μπορεί ο λάρυγγας να είναι η  ” γεννήτρια “για την παραγωγή της φωνής, πάραυτα, μετά την επέμβαση ο ασθενής μπορεί να συνεχίσει να μιλάει με μια εναλλακτική φωνή όπως προαναφέρθηκε και με την  κατάλληλη εκπαίδευση μαζί με το λογοθεραπευτή, με τα  όργανα του φωνητικού συστήματος που παρέμειναν άθικτα μετά την εγχείρηση  καθώς και με τη βοήθεια του αέρα που παγιδεύεται στον οισοφάγο.