Το κυριότερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του αυτιστικού είναι ότι ΑΛΛΑΖΕΙ τον κόσμο.
Σταματήστε επιτέλους να θέλετε να τον αλλάξετε.
Τον έχουμε ανάγκη τον αυτιστικό!
Ο αυτιστικός δεν είναι άρρωστος.
Δεν έχει πρόβλημα.
Δεν χρειάζεται αλλαγή.
Αλλαγή χρειάζεται ο ΚΟΣΜΟΣ. Μόνο ο κόσμος.
Ο κόσμος δημιουργεί ΤΕΡΑΣΤΙΟ πρόβλημα στον αυτιστικό.
Οποίος δεν αποδέχεται την παραπάνω πρόταση έχει αποτύχει και σας το υπογράφω.
Αν ασχολείσαι ή ζεις με αυτιστικό άτομο ξέρεις ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ότι ο αυτιστικός θα κάνει αυτό που θέλει όταν το θέλει.
Δεν δίνει δεκάρα για το τι θα πεις εσύ που είσαι δίπλα του και γενικά για τον κόσμο.
Αν θες λοιπόν να συνεννοηθείς μαζί του ΑΛΛΑΞΕ πρώτα ΕΣΥ και εξήγησε αυτά που νομίζεις ανεξήγητα. Δεν είναι ανεξήγητα. Ασε τον να σε διδάξει, αν δεν το ξέρεις.
Για άλλη μια φορά θα σας πως, έτσι κι αλλιώς με ξέρετε
— όσοι δε με ξέρετε καιρός να με μάθετε, εφόσον διαβάζετε τα κείμενά μου—
οι αυτιστικοί όλα τα μπορούν.
ΟΙ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΠΟΡΟΥΝ!
Δεν είναι ανάπηροι.
Η κοινωνία είναι!
Κάθε μου κύτταρο προσεύχεται και δίνει μάχη για να αλλάξει η κοινωνία και να πάψει πια ο αυτιστικός να μοιάζει ανάπηρος!
Αλλάξτε, αλλάξτε, αλλάξτε,αλλάξτε….
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ επιτέλους να θέλετε να αλλάξετε εκείνον, εκείνους για μην ξεβολευτείτε εσείς.
Εκείνοι χρειάζονται χώρο.
Εκείνοι χρειάζονται αποδοχή.
Εσείς τα έχετε και με το παραπάνω.
Εμείς τα έχουμε.
Η μαμα του Αγγέλου με επισκέφτηκε από μια άλλη πόλη για να μιλήσει το παιδί της.
Το παιδί της κάνει σχεδόν καθημερινά θεραπείες τα τελευταία δυο χρονια και μαζί μου, από την πρώτη κιόλας μέρα, άρχισε να μιμείται φθόγγους και νοήματα για να επικοινωνήσει λεκτικά. Και φυσικά να κοιτάζει στα μάτια.
Κάποια στιγμή με βομβάρδισε με ερωτήσεις:
«Μα γίνεται μέσα σε μια μόνο συνέδρια;
Τόσο πολύ γρήγορα;
Δε χρειάζονται χρόνια;
Παρόλο που με εκπαιδεύεις, παρόλο που παρακολουθώ τις συνεδρίες σου, αισθάνομαι την ανάγκη να σε ρωτήσω :
Πως το κανείς;»
Κι εγώ της απαντώ:
Και βέβαια γίνεται.
Και βέβαια ξέρεις πως το κάνω, επειδή ΑΛΛΑΞΑ.
Άλλαξα, άλλαξα, άλλαξα και θα συνεχίσω να αλλάζω.
Για το καλό του παιδιού σου και κάθε παιδιού.
Έφτιαξα μια θεραπεία, παρέμβαση, προσέγγιση, όπως θέλεις πες την, που είναι κάθε φορά ΜΟΝΟ για το παιδί σου.
Για το παιδί σου ΜΟΝΟ.
Και όταν την πρώτη μέρα της συνάντησης μας με είδες να πέφτω στο πάτωμα καθώς σου μιλούσα δε με ένοιαξε ΠΟΤΕ τι θα πεις εσύ αλλά ΜΟΝΟ πως θα ξεκλειδώσω το παιδί σου.
Αν με κατάλαβες, είσαι δικός μας άνθρωπος. Αν όχι, λυπάμαι, αλλά έτσι θα συνεχίσω να είμαι.
Διαφορετικός.
Όπως το παιδί σου.
Διαφορετικός.
Πολύ διαφορετικός.
Πολύ διαφορετική θα είναι και η λογοθεραπεία μου. Και ολοένα πιο διαφορετική θα γίνεται σύμφωνα ΠΑΝΤΑ με τα πρέπει των αυτιστικών μου φίλων…
©All rights reserved. www. mpoxatziar.gr2023
