«Ο φίλος σου ο Σταύρος σε τιμάει:
Έρχεται από Αθήνα στην Πάτρα κάθε εβδομάδα για σένα, Βαγγέλη!»
Αυτή ήταν η μητέρα του Ιωάννη, Άννα.
Χαμογελάω πλατιά.
Κοιτάζω και τους τρεις γονείς από δυο δευτερόλεπτα τον καθένα χωρίς να μιλώ:
«Και από Θεσσαλονίκη και από Κρήτη και από Καλαμάτα…
και από Γερμανία, Ολλανδία, Αμερική …
Με τιμούν πολλοί και εγώ,
νιώθω μεγάλη τιμή,
μεγάλη αγάπη
μα πάνω από όλα,
υποχρέωση:
Κάθε αύριο να γίνομαι ολοένα καλύτερος από κάθε σήμερα για όσο μου μέλλει να περπατώ σε τούτη τη Γη και να εκτελώ το λειτούργημα για το οποίο γεννήθηκα.
Χαίρομαι πάρα πολύ για την εμπιστοσύνη αυτή και παίρνω δύναμη να μη σταματάω ποτέ.
ΠΟΤΕ!
Μια μεγάλη υπόσχεση είναι η τιμή που παρατήρησες κυρία Άννα, μητέρα του Ιωάννη. Υπόσχεση σε όλους εσάς και τα παιδιά σας,
τα παιδιά μας!
Και όρκος για εμένα…
«Χαιρόμαστε πολύ που σας δίνουμε δύναμη, χαιρόμαστε πολύ!»
Απάντησαν οι γονείς του Σταύρου με χαμόγελο…
Μποχατζιαρ Σπ. Ευάγγελος ©All rights reserved. mpoxatziar.gr
