30 και 1 λόγοι που με έκαναν να γίνω Λογοθεραπευτής για τις 31 ημέρες του μήνα Ιουλίου:
1. Η ακόρεστη δίψα μου να προσφέρω βοήθεια στο συνάνθρωπο.
2. Είμαι ο λόγος που η θλίψη γίνεται ευτυχία.
3. Είμαι ευλογημένος να έχω μια απεριόριστα μεγάλη οικογένεια που εκτείνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη μας.
4. Η απεριόριστη αγάπη μου για τα παιδιά.
5. Σε οποιαδήποτε γωνιά της γης και να βρίσκομαι έχω μια αγκαλιά, ένα βλέμμα γεμάτο ευγνωμοσύνη, παιδικά πρόσωπα που μου ζητούν να παίξω μαζί τους, ένα μέρος σα στο σπίτι μου.
6. Ακούω λέξεις που δεν μπορώ καν να πιστέψω ότι απευθύνονται σε εμένα.
7. Είναι θαύμα να νιώθεις “πατέρας” εκατοντάδων παιδιών…
8. Εκείνο το …”Δε με θυμάστε κ. Βαγγέλη” από λεβέντες άντρες και νεαρές γυναίκες, ενήλικες πια.
9. Η μελαγχολία στα μάτια των γονέων που γίνεται ζωηρή λάμψη.
10. Γίνομαι μάρτυρας καθημερινών “θαυμάτων”.
11. Μαθαίνω στον κόσμο πως να γίνονται “θαυματοποιοί”.
12. Είναι μεγάλη μου τιμή παιδικές ψυχούλες να χαρίζουν τις πρώτες τους λέξεις σε εμένα.
13. Η μητέρα και ο πατέρας που μου κράτησαν το χέρι σφιχτά.
14. Ο Γιωργάκης που ζήτησε να με πάρει μαζί του στις καλοκαιρινές διακοπές.
15. Ο Κωνσταντίνος που με είδε στην τηλεόραση και φώναξε “Βαγγέλη, έλα!”
16. Η Ανθούλα που θέλει να με τραβήξει βίντεο για να με βλέπει από το πρωί μέχρι το βράδυ ενώ <<μαλώνω>> τη Μαριάννα.
17. Ο Γιαννάκης που μου έμαθε πως όταν χαμογελάω φαίνεται έντονα η γλώσσα μου, επειδή είδα το χαμόγελό μου στο πρόσωπό του, τυχαία.
18. Ο Τάσος, που όταν άργησα 1 λεπτό η καρδιά του χτυπούσε σαν τρελή δυνατά ενώ προσπαθούσε να πνίξει το κλάμα του.
19. Τα βίντεο παιδιών που δεν έχω γνωρίσει ποτέ από κοντά, αλλά μου έστειλαν χρόνια πολλά, και όχι μόνο, για τα γενέθλιά μου.
20. Η πρόταση : “Είστε η τελευταία μας ελπίδα, κ. Βαγγέλη. ”
21. Η φράση: Μετά από εσένα το χάος.
22. Η λέξη “Σ’ αγαπώ” ζωγραφισμένη, γραμμένη, αφιερωμένη.
23. Όλα τα λουλούδια που ήρθαν να ζήσουν για λίγο στο βάζο μου παρέα με θησαυρούς ανεκτίμητων συναισθημάτων.
24. Οι ζωγραφιές που κάλυψαν τον τοίχο πίσω από το γραφείο μου.
25. Η ανθοδέσμη με την αφιέρωση χωρίς να έχω γιορτή.
26. Ο Μάκης που μου ζήτησε συγγνώμη χωρίς καν να μου το πει, ενώ κάποιοι έλεγαν πως δεν έχει καμία επαφή με τον πραγματικό κόσμο.
27. Η Μαρία που μου είπε “σ ‘αγαπώ” χωρίς να ανοίξει το στόμα της.
28. Ο Γιαννάκης που φώναξε “Βαγγέλη!” ενώ δεν είχε φωνάξει ακόμα μαμά και μπαμπά. Όλοι οι “Γιαννάκηδες “.
29. Η αποκωδικοποίηση μιας άλλης γλώσσας. Της αυτιστικής.
30. Ο Γιώργος, ο Γιάννης, ο Τάσος, η Μαρία, η Νεφέλη και η Αντωνία που μια μέρα θα γράψουν ιστορία.
31. Όταν ήμουν παιδάκι και ένας πολύ δικός μου άνθρωπος χρειάστηκε λογοθεραπεία, δεν υπήρχε στην πόλη μου, την Πάτρα…
Με πολλή αγάπη αφιερώνω το κείμενο ιδιαίτερα στους συναδέλφους μου που κάνουμε την ίδια δουλειά.
Καλό μήνα, καλό Καλοκαίρι!
Μποχατζιάρ Σπ. Ευάγγελος.
Λογοθεραπευτής, Ειδικός Παιδαγωγός, Irlen Diagnostician. INPP Sc Program
(C)mpoxatziar.gr
