Ανησυχώ…
Γιατί τα σχολεία καθώς τα χρόνια περνούν τείνουν να εξειδικεύονται στα νευροτυπικά παιδιά.
Ανησυχώ…
γιατί σκοτώνουμε ολοένα και πιο βάναυσα την διαφορετικότητα.
Ανησυχώ…
που δεν ξέρουμε πως θα καταστραφούμε χωρίς το μαθητή που δεν ταιριάζει στο σύνολο.
Ανησυχώ…
γιατί δεν καλλιεργούμε την φαντασία των παιδιών μας.
Ανησυχώ…
Μήπως ο χοντρός, ο χαζός, ο μουγκός, ο καθυστερημένος, ο άσχημος, ο βρωμιάρης, ο μόνος, ο ανάπηρος, το τούβλο, το φυτό…
πιστέψουν στα λόγια αυτά.
Ανησυχω και για τους σπασίκλες που δέχονται bullying μήπως υποφέρουν για μια ζωή.
Ανησυχώ…
μήπως οι μικροί μας ήρωες δεν πάρουν αυτό που τους αξίζει, την θέση που τους αξίζει στον κόσμο.
Ανησυχώ…
μήπως και θάψουμε τα μεγαλύτερα μυαλά μας.
Ανησυχώ για το μαθητή που κάθεται πάντα μόνος στο τελευταίο θρανίο
και για αυτόν που κρύβεται στο διάλειμμα πίσω από μεγάλες κολόνες.
Ανησυχώ…
μήπως ένας νεαρός εφευρέτης δεν τολμήσει να κάνει την εφεύρεσή του.
Ελπίζω…
Σε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας!
Ελπίζω…
σε ένα σχολείο που θα ξέρει να ανάβει σπίθες για να γίνονται φωτιές σε παιδικά μυαλά.
Ελπίζω σε γονείς που θα διδάσκουν αποδοχή και σεβασμό στα παιδιά τους.
Ελπίζω σε δασκάλους που θα γίνονται έμπνευση και θα ζωγραφίζουν χαμόγελα.
Ελπίζω…
Σε συμμαθητές που θα μοιράζονται το φαγητό, το μολύβι, την ξύστρα, την αγάπη.
Ελπίζω σε ρούχα και τσάντες που δεν θα είναι ούτε ακριβά ούτε φτηνά,
ούτε παλιά ούτε καινούργια,
όμορφα να είναι,
ελπίζω…
Ελπίζω σε μια μαγική σχολική χρόνια γεμάτη
έμπνευση,
έκπληξη,
αγάπη.
Ελπίζω σε μια χρονιά γεμάτη χαμόγελα ικανοποίησης και αποδοχής!
Καλή σχολική χρονιά στα παιδιά μας και στα παιδιά του κόσμου όλου!
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ ΜΥΑΛΟ!
Μποχατζιάρ Σπ Ευάγγελος
©All rights reserved. mpoxatziar.gr2022
