ΓΙΓΑΝΤΑ:
Αγάπη μου,
αστέρι μου,
παλικάρι μου,
ποσό σ’ αγαπώ!
Μόνο εσύ μπορείς να ξέρεις….
Μέσα στα μάτια σου βλέπω τη λαχτάρα σου να μου μιλήσεις λεβέντη μου…
Ξέρω την δίψα σου να μου πεις εκείνες τις όμορφες λέξεις…
Το μαρτυρούν τα σημάδια στα τρυφερά σου δάχτυλα…
Το μαρτυρούν οι δυνατές αγκαλιές σου.
Τις προσπαθείς μέρα και νύχτα,
τις δοκιμάζεις ξανά και ξανά!
-τις λέξεις-
Πάλι και πάλι…
Μικρέ μου ήρωα.
Μικρέ μου γίγαντα.
Θυμάσαι όλους εκείνους που τα παράτησαν μαζί σου,
θυμάσαι τα λόγια τους, που σε πλήγωσαν ανεπανόρθωτα.
Όταν δεν τα άκουγες,
τα διάβαζες στα πλάνα μάτια τους.
Είναι τόσο νωπές οι πληγές σου…
Θυμάσαι που δε σου επέτρεψαν καν να δοκιμάσεις…
Θυμάσαι που άλλα έλεγαν και άλλα εννοούσαν…
Πίστεψες πως δεν είναι για σένα αυτά…
τα λόγια,
οι λέξεις…
Όχι μωρό μου!
Μην δακρύζεις άλλο,
μην πονάς!
Έχεις κι εσύ δικαίωμα σε αυτό που κάποιοι απέκτησαν χωρίς κόπο,
την ομιλία.
Κι αν αυτοί το δικαιούνται μία,
εσύ εκατό,
το δικαιούσαι.
Να είσαι σίγουρος αστέρι μου!
Μην πονάς άλλο,
μην κλαις!
Θα φέρω τον ουρανό χαλί στη γη να περπατήσεις
και τη γη θα την πετάξω ψηλά,
να την κοιτάζεις
και να μη νιώσεις ποτέ ξανά λιγότερος.
Σώπασε παλικάρι μου,
εγώ είμαι εδώ.
Είμαστε εμείς.
Είμαστε κι άλλοι.
Θα γίνουμε πολλοί,
περισσότεροι.
Όλα τα μπορείς.
Τ’ ακούς;
Όλα!
Κι αν σε κάποιον λείπει κάτι.
Είμαστε εμείς.
Που δεν παλέψαμε,
που δεν πιστέψαμε…
Μην κλαις άλλο παλικάρι μου!
Άσε να κλαίμε εμείς,
από συγκίνηση,
από χαρά,
από υπερηφάνεια.
Τώρα που το θαύμα έγινε.
Και δεν μπορώ να σταματήσω πια τα δάκρυα από τα μάτια της μητέρας σου.
Και πνίγω τα δικά μου, τα δικά μας.
Ξέρεις εσύ!
Και μην ξεχνάς:
Δεν υπάρχει μη λεκτικός Αυτισμός!
Δεν θα τον αφήσουμε να υπάρξει ποτέ.
Ποτέ!
Ξέρεις εσύ!
Χαμόγελό μου εσύ
και αγκαλιά μου,
όλα μου εσύ…
Σε ευχαριστώ.
Γίγαντα!
-ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΑ.-
Μποχατζιάρ Σπ. Ευάγγελος
(C)All rights reserved. mpoxatziar.gr 2022
