• 123
Ο 34χρονος Πορφύρης είπε τις τελευταίες του λέξεις όταν ήταν 12 χρονών και από τότε δεν άκουσε κανείς λέξη από το στόμα του ξανά.
Ήρθε στην Πάτρα για λίγες μέρες από μακριά.
Την δεύτερη κιόλας μέρα, οι «πρώτες» του λέξεις έκαναν ξανά την εμφάνισή τους σε εμένα, τις οποίες η μητέρα του δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει.
Τώρα όμως…
δε χάνει ούτε μία! Πριν προλάβω να γυρίσω το κεφάλι μου να της υποδείξω τη λέξη που μόλις είπε ο γιος της, εκείνη μου την έχει ήδη φωνάξει. Και εγώ την εκτελώ κάνοντας αυτό που μου ζητάει ΛΕΚΤΙΚΑ, πλέον, ο Πορφύρης. Πηγαίνω στο άλλο δωμάτιο να φέρω τα «υλικά» για τη συνεδρία μας.
Στο γυρισμό μου, δεν πιστεύω! πόσο άλλαξε αυτή η μητέρα μέσα σε μόλις μια εβδομάδα. Και…
εντυπωσιασμένος, της λέω:
«Κυρία Μαρίνα, νιώθω πολύ υπερήφανος και ανακουφισμένος με την ριζική αλλαγή σας και μάλιστα σε αυτή την ηλικία, τόσο εσείς όσο και ο γιος σας. Τη λέξη που αναγνωρίσατε σήμερα με την πρώτη, μερικές μέρες πριν την είχε πει ο Πορφύρης τρεις φορές και τότε δεν μπορέσατε να αναγνωρίσετε καμία. Ποσό όμορφα νιώθω…»
Και,
συγκινημένος,
έχω πάρει φόρα και δε σταματάω:
«Αχ κυρία Μαρίνα, εγώ φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω. Όλοι μπορούν να μιλήσουν. Τα παιδιά σας, σας λένε πολλά όμως πιστεύετε πως δε μιλούν, πως δεν μπορούν να μιλήσουν και τελικά ΔΕΝ ΑΚΟΥΤΕ.
Εσείς οι γονείς, ΔΕΝ ΑΚΟΥΤΕ!
Όσο πιο πολύ πιστεύετε στο μη λεκτικό αυτισμό, τόσο θα τους κλείνετε το στόμα!
…………………………………………….
Και τη συζήτηση διακόπτει ο Πορφύρης.
«Μμ, μμ, μμ, μμ, μμ…!!!!!!!!» Φωνάζει δυνατά αρκετές φορές σφίγγοντας δυνατά τα χείλη του. Κουνάει με δύναμη και το κεφάλι του προς τα κάτω δηλώνοντας την έντονη συμφωνία του.
Το κάθε «μμ» ήταν ένα «ναι» σαν να μου φώναζε :
«Πες τα χρυσόστομε!»
Έχει «ξυλιάσει» η Μαρίνα.
«Μετά από αυτό που είδαν τα μάτια μου και άκουσαν τα αυτιά μου, δεν μπορώ να ακούσω τίποτα άλλο, Βαγγέλη…» μου έλεγε ξανά και ξανά.
Θέλω να κάνω μια αφιέρωση σε όλους τους αυτιστικούς του κόσμου με αφορμή το σημερινό συμβάν:
«Δε θα σταματήσω να ουρλιάζω πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΟΣ ΑΥΤΙΣΜΟΣ μέχρι να αποκτήσετε όλοι σας, οι «μη λεκτικοί»,
την δικιά σας φωνή. Μόνο τότε θα σταματήσω! Μέχρι να αλλάξει όλο αυτό…»
Βαθύτατα συγκινημένος, σας εύχομαι καλή σας νύχτα και καλή μας δύναμη!
Μποχατζιάρ Σπ. Ευάγγελος
(C)All rights reserved. mpoxatziar.gr2023
el
0
    0
    Καλάθι
    Το καλάθι είναι άδειοΕπιστροφή στο βιβλίο