Ο Ιάκωβος

φώναξε μαμά λίγο μετά τα 40 του χρόνια, στα χέρια μου, υποτίθεται μη λεκτικός, βρίσκεται στο Σούπερ Μάρκετ και συγκεκριμένα στο ταμείο για να ολοκληρώσει, αυτόνομος, μια συναλλαγή.

Η μητέρα του ακριβώς από πίσω μας εκπαιδεύεται στην παρέμβαση.

Εντάξει.

Η συναλλαγή τελείωσε και κατευθυνόμαστε στη μεγάλη, ηλεκτρική, κυλιόμενη σκάλα προς την έξοδο. Κάνω πίσω μου να δω τη μητέρα και για κάποιο λόγο δε μας ακολουθεί. Έχουμε φτάσει στο ασανσέρ με τον Ιάκωβο και «τσουπ!»! Νατην!

Η μητέρα.

«Έμεινα λίγο πίσω να παρηγορήσω την ταμία. Έκλαιγε … και με ρωτούσε “Τι να έχει το καημένο;”

Ξέρετε, είναι γιος μου και είναι αυτιστικός…και αυτή την ώρα κάνει μάθημα!» Η μητέρα, μου αφηγήθηκε τον διάλογό τους χαμογελώντας.

…

Τρυφερή και ευαίσθητη η ταμίας και η κάθε ταμίας. Η οποία αντιπροσωπεύει την «καλή» εκδοχή της κοινωνίας μας.

Παρατηρώ ότι υπάρχει «μαγιά» η οποία μπορεί να δώσει υπέροχα αποτελέσματα δεδομένου ότι η ευαισθησία τέτοιων ανθρώπων μπορεί να δώσει πολλά.

Πρώτα όμως χρειάζονται κάποιες προαπαιτούμενες προϋποθέσεις.

1. Ο Ιάκωβος είναι γένους αρσενικού και ΟΧΙ γένους ουδέτερου.

2. Δεν είναι καημένος. Προς Θεού! Διαφορετικός είναι μόνο και μπορεί να κάνει όλα όσα κανείς εσύ με τον απαραίτητο χρόνο και χώρο.

3. Η μητέρα του δε χρειάζεται να παρηγορεί ΚΑΝΕΝΑΝ.

Το ξέρω είναι ανθρώπινο να μας κινεί, εντόνως, την περιέργεια καθώς και να δημιουργεί πρωτόγνωρα συναισθήματα το διαφορετικό όμως αυτό είναι φύση. Και δεν αλλάζει.

Η φύση δικαιούται να είναι ποικιλόμορφη. Πάντα θα υπάρχουν διαφορετικές οντότητες δίπλα μας κάθε είδους που θα μας γεννούν συναισθήματα. Εκείνο όμως που ΜΠΟΡΕΙ να αλλάξει είναι η δίκη μας προσέγγιση.

Ας κάνουμε όλοι την αρχή. Όχι από αύριο. Όχι από σήμερα.

Από τώρα.

Ας κάνουμε την αρχή ΑΠΟ ΤΩΡΑ για έναν κόσμο καλύτερο…

Όμορφο και ξένοιαστο βράδυ Κυριακής εύχομαι!

ΥΓ. Την φωτογραφία στην θάλασσα σας τη χρωστούσα! Ξέρετε εσείς, Μαμά και γιος…

Speech and Language Therapist, Autism Specialist.

©All rights reserved. mpoxatziar.gr2024