Δεν Υπάρχει Μη Λεκτικός Αυτισμός

Από παιδί δούλευα με στόχους.

Βασικά δεν ξέρω αν έζησα και ποτέ παιδί. Με την έννοια που θεωρεί ο περισσότερος κόσμος το παιδί γιατί παντα με θυμόμουν ενήλικα σε σώμα μικρού παιδιού.

Τώρα λοιπόν κάθομαι με τον 20χρονο γιο μου και χαλαρώνουμε στον ήχο των κυμάτων της θάλασσας.

Μια περίπου ώρα πριν τη γιορτή μου συζητώ μαζί του έναν καινούριο μου στόχο!

Το νέο μου, δεύτερο, βιβλίο το οποίο θα έχει να κάνει με, τι άλλο;

Τους ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ χαρακτηρισμένους μη λεκτικούς αυτιστικούς.

Όλοι μιλούν.

Ξεχάστε όλα όσα ξέρατε.

Επίσης, μην πιστέψετε, καλύτερα μην ακούσετε καν ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ…

πως υπάρχει ταβάνι,deadline, ορόσημο… στην έναρξη της ομιλίας και όχι μόνο.

Τα παιδιά σας μπορούν πολύ περισσότερα από όσα σας λένε σε πολλούς τομείς.

Είναι όλα θέμα συγκυρίας και προσέγγισης.

Ειδικά στο θέμα της ομιλίας:

Μάλιστα την τελευταία τριετία έχω άτομα τα οποία άρχισαν να χρησιμοποιούν ομιλία ακόμα και μετά τα 40 τους χρόνια.

Όπως

Ακριβώς

Το ακούσατε…

Σε αυτό το σημείο δεν θα παραλείψω να σας ευχαριστήσω ΑΠΕΙΡΑ για την τόση αγάπη που με πλημμυρίζετε καθημερινά.

Για τα ωραια σχόλια.

Τα πολύτιμα μηνύματα.

Ειδικά για εκείνα τα κτητικά.

Το πιο κλασικό:

«Βαγγέλη ΜΑΣ».

Το οποίο με κάνει να αισθάνομαι «εξωγήινος».

Ειλικρινά μου φαίνεται απίστευτο πως η ταύτισή μου με τους αυτιστικούς θα γινόταν ένα με πολλούς από εσάς.

Είμαι κομμάτι σας.

Είστε κομμάτι μου.

Είμαι παντού γιατί σας νοιάζομαι.

Τέλος, ευχαριστώ πάρα πολύ για την τόσο τεράστια και θερμή αγκαλιά που δίνετε στο πρώτο μου συγγραφικό παιδί : «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΟΣ ΑΥΤΙΣΜΟΣ».

Είναι μόνο η αρχή για να δώσουμε φωνή σε όλους τους ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ, μη λεκτικούς ανθρώπους του πλανήτη.

Χρόνια μας πολλά!

Χρόνια πολλά στην Ελλάδα!

Χρόνια πολλά για τη γιορτή μου!