Κάποτε ένα αυτιστικό παιδάκι μπήκε σε μία όμορφη αίθουσα μαζί με τη μαμά του για να αξιολογηθεί.
Το παιδακι γυρνούσε στο χώρο και έβγαζε κάποιες άναρθρες κραυγές.
Ο Θεραπευτής έβγαλε μέσα από μια μεγάλη ντουλάπα υλικά αξιολόγησης, τα άπλωσε στο πάτωμα και άρχισε τις ερωτήσεις. Κράτησε από τον εναν ώμο το παιδάκι ενώ εκείνο συνέχισε να βγάζει κραυγές, αυτή τη φορά πιο δυνατές.
Εκείνο σηκώθηκε, έκανε δύο κύκλους στο δωμάτιο…
Τελικά κάτσανε σε ένα χαμηλό τραπεζάκι κουκλίστικο.
Το παιδί έδωσε τρεις καρτες που του ζητήθηκαν μόνο που ήταν λάθος…
Μετά σηκώθηκε ξανά.
Και ο Θεραπευτής.
Το παιδάκι πλησίασε τη μαμά χωρίς να την κοιτά και συνέχισε τους κύκλους στο δωμάτιο.
Τίναξε τα χέρια, έκλεισε το στόμα και άρχισε να μουρμουρά. Κουνούσε το κεφάλι πάνω κάτω.
Μετά πάτησε τις καρτέλες που βρίσκονταν στην άκρη του δωματίου.
Κάτσανε για πολλή ώρα μαζί κάνοντας παρόμοιες συμπεριφορές και οι δυο τους -Θεραπευτής και παιδί-
Η μάνα αγωνιούσε.
Το παιδί όλο και πιο δυνατά φτερούγιζε τα δάχτυλα των χεριών του.
Η συνέδρια τελείωσε.
Το παιδάκι έμεινε μαζι με μια λεπτοκαμωμένη ξανθιά κοπέλα και η μαμά πέρασε σε άλλο δωμάτιο.
Γούρλωσε τα μάτια και η καρδιά της χτυπούσε δυνατά!
“Τι ειδατε;”
Ρώτησε.
“Το είδατε κι εσείς… δε ήταν καθόλου συνεργάσιμος.
Έχουμε πολύ δουλειά, δυστυχώς δεν υπάρχει καθόλου επικοινωνία! “
…
Μου ζητας να σου πω τι έχω μέσα στο κεφάλι μου.
Ζητάς να με αξιολογήσεις.
ΖΗΤΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΤΗΝ ΆΔΕΙΑ ΝΑ ΜΕ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ, ΕΧΩ ΔΙΚΑΊΩΜΑ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΊΝΩ ΜΟΝΟΣ ΓΙΑΤΊ…
ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΣ.
Bochatziar Sp Evangelos
Λογοθεραπευτής, Ειδικός Παιδαγωγός, Irlen Diagnostician -Clinic Director, INPP Sc Program
(C)All rights reserved. mpoxatziar.gr 2020
