It was my speech today at the 32nd World Congress of Speech Therapists held in New Zealand.
My Topic:
"ALL AUTISTIC PEOPLE SPEAK
-
AUTISTIC CODE"
Yes, there is a code.
In the little time I had available I tried to decode the LECTIVE communication of non-verbal autistics.
The audience, fellow scientists, was amazing.
I thank them all from the bottom of my heart!
Also, many thanks to all my friends for their fervent support here, through comments and messages,
thank you to the autistic children and adults and their parents who have participated enthusiastically in my research work in my field
and help me to be who I am!
I CHOOSE TO ALWAYS BE DIFFERENT in all of my work. So I am also different in my presentations without ever caring about rejection or acceptance!
To teach acceptance it is necessary
FIRST ME,
to be different!
"I DO WHAT MY SOUL SAYS AND WHAT MY AUTISTIC FRIENDS ASK ME TO DO.
I AM DOING WHAT I WAS BORN TO DO!"
A big thank you to my loving family, my amazing wife Georgia Kaliakmani Mpoxatziar and my four beautiful children, Rena Bohatziar Spyros Bohatziar Peter and Helen who send me their love all the time despite the thousands of miles that separate us.
Thank you to my parents Spiros Bohatziar and Helen Bohatziar and my wife's parents Rena Kaliakmani and Peter!
I love them all!
From this whole experience of being at this World event, I hold two sentences that have marked my heart:
One from an accomplished scientist and colleague who means a lot to me, she is like my Godmother:
"Vangelis, you are an inspiration! - Vangelis, you are an inspiration!"
And the second one from an equally accomplished colleague because my heart bled at hearing it:
"I'm glad you work with non-verbal autistics because...
No one...
them...
want them professionally...."
Between you and me:
It's still beating. -my heart-
Children, fellow travelers, fighters, dear friends, don't forget:
The race has just begun!
THE BEST IS YET TO COME!
Το Θέμα μου:
«ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΙ ΜΙΛΟΥΝ
–
ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ»
Ναι, υπάρχει κώδικας.
Μέσα στον λίγο χρόνο που ειχα στην διάθεσή μου προσπάθησα να αποκωδικοποιήσω τη ΛΕΚΤΙΚΗ επικοινωνία των μη λεκτικών αυτιστικών.
Το κοινό, συνάδελφοι επιστήμονες, ηταν καταπληκτικό.
Τους ευχαριστώ όλους μέσα από την καρδιά μου!
Επίσης, ευχαριστώ πολύ όλους τους φίλους μου για την ένθερμη υποστήριξή τους εδώ, μεσα από σχόλια και μηνύματα,
ευχαριστώ τα παιδιά και τους ενήλικες αυτιστικούς και τους γονείς τους που συμμετέχουν ένθερμα στις ερευνητικές μου εργασίες στον κλάδο μου
και με βοηθούν να είμαι αυτός που είμαι!
ΕΠΙΛΕΓΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ σε όλα μου. Οπότε διαφορετικός είμαι και στις παρουσιάσεις μου χωρίς να με ενδιαφέρει ποτέ η απόρριψη ή η αποδοχή!
Για να διδάξω την αποδοχή είναι ανάγκη
ΠΡΩΤΟΣ ΕΓΩ,
να είμαι διαφορετικός!
«ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Η ΨΥΨΟΥΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ.
ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΩ!»
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην αγαπημένη οικογένειά μου, τη καταπληκτική μου σύζυγο Georgia Kaliakmani Mpoxatziar και τα τέσσερα πανέμορφα παιδιά μου, Ρένα Μποχατζιάρ Σπύρος Μποχατζιάρ Πέτρος και Ελένη που μου στέλνουν την αγάπη τους ολοένα παρά τα τόσες χιλιάδες μίλια που μας χωρίζουν.
Ευχαριστώ τους γονείς μου Σπυρος Μποχατζιαρ και Ελενη Μποχατζιαρ καθώς και τους γονείς της συζύγου μου Ρενα Καλιακμάνη και Πέτρος!
Τους αγαπώ όλους!
Από όλη αυτή την εμπειρία της παρουσίας μου στο Παγκόσμιο αυτό γεγονός κρατάω δύο προτάσεις που σημάδεψαν την καρδιά μου:
Η μία μιας καταξιωμένης επιστήμονα και συναδέλφου που σημαίνει πολλά για εμένα, είναι κάτι σαν Νονά μου:
«Vangelis, you are an inspiration! – Βαγγέλη, είσαι μια έμπνευση!»
Και η δεύτερη από μια εξίσου καταξιωμένη συνάδελφο γιατί μάτωσε η καρδιά μου στο άκουσμα της:
«Χαίρομαι που ασχολείσαι με μη λεκτικούς αυτιστικούς γιατί…
Κανείς…
αυτούς…
δεν τους θέλει επαγγελματικά….»
Μεταξύ μας:
Ακόμη μετώνει. -η καρδιά μου-
Παιδιά, συνοδοιπόροι, αγωνιστές, φίλοι αγαπημένοι, μην ξεχνάτε:
Ο αγώνας μόλις ξεκίνησε!
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
Evangelos Bochatziar
