"He's got a bandage in his mouth and he'll never talk!"
These were the words Damian's father said to me.
An autistic man who has never said a word in his life.
The word confetti, to be honest, I had never heard of it before.
His dad said it to me, full of complaint, and along with it he added a few more :
I don't want him to be a scientist! I want him to be able to say a few things, basically!
Even "water" If he's thirsty... We've all been blocked from him saying a single word! That's why we're here, you're our last hope..."
I went out with the boy who was wandering from room to room.
At some point he ends up in my waiting room where he, his mother, my assistant and I are.
He is standing in front of the water machine.
He pushes it.
He takes a few, dance-like, steps.
Only 20 seconds pass.
"COME ON.
GET
WATER
WATCH ME..........................................."
He says.
Damian.
...
...
...
...
...
...
...
...
...
There is no...
anything else...
on the planet...
at this time...
other than this experience...
in...
in my head...
!!!!!!!!!
I turn to mother and say:
"See? Why are you lying to me? Your child is talking!" She had also heard his words except for "put me" which was anagram.
She gulped and replied in a low voice:
"He's never said it before!"
I lovingly asked the mother.
Then the father comes in, who was sitting with his 12-month-old brother who was sleeping in his stroller outside in the yard.
They change shifts and we stay with dad now.
Damian continues to walk around the place and says " WATER" again in front of Dad this time. And some other words.
He also says walking,
"Say,
I'm talking,
daddy."
I didn't tell Dad right away because honestly, I couldn't believe it.
But I did say it afterwards. When it was just the two of us....
But I shouldn't have said it like that.
And now I'm racking my brain with three things:
1. Why did Damian choose to say the word "WATER" twice, once in front of Dad and once in front of Mom?
2. To remember if he listened to his father who focused on the little he expected from his child.
Let's say.
the word...
water...
3. Because I didn't say it right away. As Damian commanded me.
For this reason I say it PUBLICLY.
This is Damian and every... Damian speaking.
For him and for all the others, I will not cease to scream that
THERE IS NO SUCH THING AS NON-VERBAL AUTISM!
Αυτές τις λέξεις μου είπε ο πατέρας του Δαμιανού.
Αυτιστικός ο οποίος δεν έχει πει ποτέ καμία λέξη στη ζωή του.
Τη λέξη κομποδέτη, για να είμαι ειλικρινής, δεν την είχα ακούσει ξανά.
Ο μπαμπάς του, μου την είπε γεμάτος παράπονο και μαζί με αυτή πρόσθεσε και μερικές ακόμα :
Δεν θέλω να γίνει επιστήμονας! Θέλω να μπορεί να πει μερικά πράγματα, βασικά!
Έστω «νερό» Αν διψάει… Μας το έχουν αποκλείσει όλοι να μας πει έστω μια κουβέντα! Γι αυτό είμαστε εδώ, είστε η τελευταία μας ελπίδα…»
Βγαίνω έξω με το μικρό ο οποίος περιπλανιόταν από αίθουσα σε αίθουσα.
Κάποια στιγμή καταλήγει στην αναμονή μου όπου βρισκόμαστε εκείνος, η μητέρα του, η βοηθός μου κι εγώ.
Κοντοστέκεται μπροστά από το μηχάνημα παροχής νερού.
Το σπρώχνει.
Κάνει μερικά, χορευτικά, βήματα.
Περνούν 20, μόνο, δευτερόλεπτα.
«ΕΛΑ
ΝΑ ΠΑΡΩ
ΝΕΡΟ
ΒΑΛΕ ΜΟΥ…………………………………….»
Λέει.
Ο Δαμιανός.
…
…
…
…
…
…
…
…
…
Δεν υπάρχει…
τίποτα άλλο…
στον πλανήτη…
τούτη την ώρα…
πέρα από αυτή μου την εμπειρία…
μέσα…
στο κεφάλι μου…
!!!!!!!!!
Γυρίζω στη μητέρα και της λέω:
«Βλέπετε ; Γιατί μου λέτε ψέματα; Το παιδί σας μιλάει!» Είχε ακούσει και αυτή τις λέξεις του εκτός από το «βάλε μου» που ήταν αναγραμματισμένο.
Ξερόκαταπίνει και απαντά χαμηλόφωνα:
«Δεν τα έχει ξαναπεί!»
Με αγάπη τη ρώτησα τη μητέρα.
Έπειτα, έρχεται ο πατέρας μέσα, ο οποίος καθόταν με τον 12μηνο αδερφό που κοιμόταν στο καροτσάκι του έξω, στην αυλή.
Αλλάζουν βάρδια και μένουμε με τον μπαμπά τώρα.
Ο Δαμιανός συνεχίζει τις βόλτες στο χώρο και λέει ξανά « ΝΕΡΟ» μπροστά στον μπαμπά αυτή την φορά. Και κάποιες άλλες λέξεις.
Επίσης, λέει περπατώντας,
«Να πεις,
μιλάω,
μπαμπά.»
Δεν το είπα αμέσως στον μπαμπά γιατί ειλικρινά, δεν μπορούσα να το πιστέψω.
Το είπα όμως μετά. Όταν μείναμε οι δυο μας….
Δεν έπρεπε όμως έτσι να το πω.
Και τώρα σπάω το κεφάλι μου με τρία πράγματα:
1. Γιατί ο Δαμιανός επέλεξε να πει τη λέξη « ΝΕΡΟ» δυο φορές, μια μπροστά στον μπαμπά και μία μπροστά στη μαμά;
2. Να θυμηθώ αν εκείνος άκουσε τον πατέρα του που εστίασε στα λιγοστά που περίμενε από το παιδί του.
Έστω…
τη λέξη…
νερό…
3. Γιατί δεν το είπα αμέσως. Όπως ο Δαμιανός με διέταξε.
Για το λόγο αυτό το λέω ΔΗΜΟΣΙΩΣ.
Μιλάει ο Δαμιανός και ο κάθε… Δαμιανός.
Για εκείνον και για όλους τους άλλους δεν θα πάψω να ουρλιάζω πως
THERE IS NO SUCH THING AS NON-VERBAL AUTISM!
©All rights reserved. www.mpoxatziar.gr2023
