Σωστό.
Στέκεται στη γωνία απέναντι.
Είναι 11 χρόνων.
Αυτιστικός.
Τον είπαν μη λεκτικό.
Κάποιες φορές δαγκώνει τις δασκάλες του στο σχολείο.
Εκείνες ρώτησαν αν έχει κάνει τα εμβόλιά του.
Την προηγούμενη εβδομάδα έσκισε την μπλούζα του συμμαθητή του.
Εκπαιδεύω τη μητέρα του.
Μοιάζει να είναι στον κόσμο του.
Μοιάζει.
«ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΩ!»
Πετάγεται και μου λέει σαν να κουβέντιαζε όλη την ώρα μαζί μας. Σαν να συμμετείχε στη συζήτησή μου με τη μητέρα του από την αρχή μέχρι το τέλος ενώ ήταν μακριά μας.
Η πρόταση που μου είπε με έθιξε, με στενοχώρησε θα έλεγα καλύτερα και κατευθύνθηκα αμέσως προς το μέρος του.
« Με ξέρεις τόσο καιρό και λες αυτό το πράγμα;;;
Ξέρεις ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ πως δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που πρέπει να πεις παρά ΜΟΝΟ αυτό που θέλεις!
ΘΑ ΛΕΣ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ!»
Του απάντησα.
«ΣΩΣΤΟ!» Μου απαντά εκείνος με όλα τα συμπλέγματα των προτάσεων ΟΛΟΚΑΘΑΡΑ.
Τον λένε Διονύση και
THERE IS NO SUCH THING AS NON-VERBAL AUTISM!
© All rights reserved. mpoxatziar.2023
