A blond angel passed through my life...
We spent a little less than two months together that summer. His name was Demosthenes and they said he was non-verbal. Seven years old.
No one could communicate verbally with him until we met. He told me a lot.
I was the only person to whom he told so much.
I believed in him. I knew as well as anyone that he could.
I waited for him with a lot of love. I taught him with love. Lots and lots of sincere love as only he and I know. Sometimes my eyes filled with some quiet tears that only he could see.
Other times, his blue eyes opened like big windows and invited me in. He was begging me to get inside his head, to become him. To be his voice.
"Say it all! You know!"
He was shouting with his eyes.
I know those eyes.
By the second month, every time our conference ended, he hugged me tight. He would look at me with his sea blue eyes, almost turquoise, and say a word he never managed to articulate in the time we coexisted together.
"THANK YOU."
He was telling me thank you. From the bottom of his heart.
"Thank you" because I was the one person who was able to get all those words out of him that he was hiding inside of him and he wanted so many more and so many more...
Throughout my life I have heard countless thank you's as we all have.
But that thank you that I didn't hear but saw through your blue eyes my blond Angel was...
the biggest,
the warmest,
the strongest,
was
my strongest
EXPERIENCE!
He is far away from me now, my blond Angel but I am sure that our warm thoughts, our lovelies, are very close.
Side by side.
This Thank You was the best gift I hold in my heart tightly for the time we say goodbye.
And I make a wish for the year to come:
May I no longer be the only person to see these big thank yous from Demosthenes all over the world. There are many, many, many more.
They have a lot to say. Put aside the deafening din of today's world to hear them!
They are waiting for you!
I am waiting for you, my blond Angel, with a very big hug. I'm all ears!
Happy years full of ears, my good friends!
THANK YOU.
THANKS FOR EVERYTHING!
Περάσαμε κάτι λιγότερο από δύο μήνες μαζί εκείνο το καλοκαίρι. Δημοσθένη τον έλεγαν και είπαν ότι ήταν μη λεκτικός. Εφτά χρόνων.
Δεν μπορούσε κανείς να συνεννοηθεί λεκτικά μαζί του μέχρι που συναντηθήκαμε. Μου είπε πολλά.
Ήμουν το μοναδικό άτομο στο οποίο είπε τόσα.
Πίστεψα σε εκείνον. Ήξερα καλά ότι μπορούσε, όπως όλοι.
Τον περίμενα με πολλή αγάπη. Τον δίδαξα με αγάπη. Πολλή και ειλικρινή αγάπη όπως μόνο εκείνος κι εγώ ξέρουμε. Κάποιες φορές τα μάτια μου γέμισαν με κάτι ήσυχα δάκρυα που μόνο εκείνος μπόρεσε να δει.
Κάποιες άλλες, τα γαλάζια του μάτια άνοιγαν σαν μεγάλα παράθυρα και με προσκαλούσαν μέσα. Παρακαλούσε να μπω μέσα στο κεφάλι του, να γίνω εκείνος. Να γίνω η φωνή του.
«Πες τα όλα! Τα ξέρεις!»
Φώναζε με τα μάτια.
Αυτά τα μάτια τα ξέρω.
Τον δεύτερο μήνα, κάθε που τελείωνε η συνέδρια μας, με αγκάλιαζε σφιχτά. Με κοιτούσε με τα θαλασσιά του μάτια, σχεδόν τιρκουάζ, και μου έλεγε μια λέξη που δεν κατόρθωσε να αρθρώσει ποτέ στο διάστημα που συνυπάρξαμε μαζί.
«ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.»
Μου έλεγε ευχαριστώ. Μέσα από την καρδιά του.
«Ευχαριστώ» γιατί ήμουν το μοναδικό άτομο που κατάφερε να του βγάλει όλες εκείνες τις λέξεις που έκρυβε μέσα του κι ας ήθελε τόσες κι άλλες τόσες ακόμα…
Σε όλη μου τη ζωή έχω ακούσει αμέτρητα ευχαριστώ όπως όλοι μας.
Όμως εκείνο το ευχαριστώ που δεν άκουσα αλλά είδα μέσα από τα γαλάζια σου μάτια ξανθέ μου Άγγελε ήταν…
το πιο μεγάλο,
το πιο ζεστό,
το πιο δυνατό,
been
η πιο δυνατή μου
ΕΜΠΕΙΡΙΑ!
Είναι πολύ μακριά μου τώρα ο ξανθός μου Άγγελος όμως είμαι σίγουρος ότι οι ζεστές μας σκέψεις, οι αγαπησιάρες, είναι πολύ κοντά.
Δίπλα – δίπλα.
Αυτό το Ευχαριστώ ήταν το καλύτερο δώρο που κρατάω μέσα στην καρδιά μου σφιχτά για το χρόνο που αποχαιρετάμε.
Και κάνω μια ευχή για τον χρόνο που έρχεται:
Να πάψω πια να είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που θα βλέπει αυτά τα μεγάλα ευχαριστώ από τους Δημοσθένηδες του κόσμου όλου. Είναι πολλοί, πάρα πολλοί.
Έχουν να πουν πολλά. Κάντε στην άκρη την εκκωφαντική φασαρία του σημερινού κόσμου για να τους ακούσετε!
Σας περιμένουν!
Σε περιμένω ξανθέ μου Άγγελε, με μια πολύ μεγάλη αγκαλιά. Είμαι όλος αυτιά!
Καλή χρόνια γεμάτα αυτιά, καλοί μου φίλοι!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ!
©All rights reserved. mpoxatziar.gr2022
