• 130
The 34-year-old Porphyry said his last words when he was 12 years old and since then no one has heard a word out of his mouth again. He came to Patras for a few days from far away. On the very second day, his "first" words appeared again to me, which his mother could not recognize. But now... he doesn't miss a single one! Before I can turn my head to point out the word her son just said, she has already called it out to me. And I'm carrying it out by doing what I'm LITERALLY, now, being asked by Porphyry. I go to the other room to get the "materials" for our session. On my return, I can't believe! how much this mother has changed in just one week. And... impressed, I tell her: "Mrs. Marina, I feel very proud and relieved at your radical change and at this age, both you and your son. The word you recognized today at first sight, a few days ago Porphyry had said it three times and then you could not recognize any of them. How beautiful I feel..." And, excited, I'm on a roll and I can't stop: "Ah, Mrs. Marina, I am shouting, shouting, shouting. Everybody can talk. Your children, they tell you a lot but you think they don't speak, that they can't speak and in the end they DON'T HEAR. You parents do NOT HEAR! The more you believe in non-verbal autism, the more you shut them up! .................................................... And the conversation is interrupted by Porphyry. "Um, um, um, um, um, um, um...!!!!!!!!" He shouts loudly several times while loudly pursing his lips. He also shakes his head vigorously downward stating his strong agreement. Each "mmm" was a "yes" as if he was shouting at me : "Say it, Goldilocks!" He has "woken up" Marina. "After what my eyes have seen and my ears have heard, I can't hear anything else, Vangelis..." she was saying over and over again. I want to make a dedication to all the autistic people of the world on the occasion of today's event: "I will not stop screaming that there is NO NON-LEGAL AUTISM until all of you "non-verbal" people have it, your own voice. Only then will I stop! Until this all changes..." Deeply moved, I wish you all a good night and good luck!
Ήρθε στην Πάτρα για λίγες μέρες από μακριά.
Την δεύτερη κιόλας μέρα, οι «πρώτες» του λέξεις έκαναν ξανά την εμφάνισή τους σε εμένα, τις οποίες η μητέρα του δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει.
Τώρα όμως…
δε χάνει ούτε μία! Πριν προλάβω να γυρίσω το κεφάλι μου να της υποδείξω τη λέξη που μόλις είπε ο γιος της, εκείνη μου την έχει ήδη φωνάξει. Και εγώ την εκτελώ κάνοντας αυτό που μου ζητάει ΛΕΚΤΙΚΑ, πλέον, ο Πορφύρης. Πηγαίνω στο άλλο δωμάτιο να φέρω τα «υλικά» για τη συνεδρία μας.
Στο γυρισμό μου, δεν πιστεύω! πόσο άλλαξε αυτή η μητέρα μέσα σε μόλις μια εβδομάδα. Και…
εντυπωσιασμένος, της λέω:
«Κυρία Μαρίνα, νιώθω πολύ υπερήφανος και ανακουφισμένος με την ριζική αλλαγή σας και μάλιστα σε αυτή την ηλικία, τόσο εσείς όσο και ο γιος σας. Τη λέξη που αναγνωρίσατε σήμερα με την πρώτη, μερικές μέρες πριν την είχε πει ο Πορφύρης τρεις φορές και τότε δεν μπορέσατε να αναγνωρίσετε καμία. Ποσό όμορφα νιώθω…»
Και,
συγκινημένος,
έχω πάρει φόρα και δε σταματάω:
«Αχ κυρία Μαρίνα, εγώ φωνάζω, φωνάζω, φωνάζω. Όλοι μπορούν να μιλήσουν. Τα παιδιά σας, σας λένε πολλά όμως πιστεύετε πως δε μιλούν, πως δεν μπορούν να μιλήσουν και τελικά ΔΕΝ ΑΚΟΥΤΕ.
Εσείς οι γονείς, ΔΕΝ ΑΚΟΥΤΕ!
Όσο πιο πολύ πιστεύετε στο μη λεκτικό αυτισμό, τόσο θα τους κλείνετε το στόμα!
…………………………………………….
Και τη συζήτηση διακόπτει ο Πορφύρης.
«Μμ, μμ, μμ, μμ, μμ…!!!!!!!!» Φωνάζει δυνατά αρκετές φορές σφίγγοντας δυνατά τα χείλη του. Κουνάει με δύναμη και το κεφάλι του προς τα κάτω δηλώνοντας την έντονη συμφωνία του.
Το κάθε «μμ» ήταν ένα «ναι» σαν να μου φώναζε :
«Πες τα χρυσόστομε!»
Έχει «ξυλιάσει» η Μαρίνα.
«Μετά από αυτό που είδαν τα μάτια μου και άκουσαν τα αυτιά μου, δεν μπορώ να ακούσω τίποτα άλλο, Βαγγέλη…» μου έλεγε ξανά και ξανά.
Θέλω να κάνω μια αφιέρωση σε όλους τους αυτιστικούς του κόσμου με αφορμή το σημερινό συμβάν:
«Δε θα σταματήσω να ουρλιάζω πως ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΟΣ ΑΥΤΙΣΜΟΣ μέχρι να αποκτήσετε όλοι σας, οι «μη λεκτικοί»,
την δικιά σας φωνή. Μόνο τότε θα σταματήσω! Μέχρι να αλλάξει όλο αυτό…»
Βαθύτατα συγκινημένος, σας εύχομαι καλή σας νύχτα και καλή μας δύναμη!
Bochatziar Sp. Evangelos
(C)All rights reserved. mpoxatziar.gr2023
en_GB
0
    0
    Cart
    Το καλάθι είναι άδειοΕπιστροφή στο βιβλίο