THE BATH TOWER
I drank with 16-year-old Yago, who was introduced to me for non-verbal.
I met him yesterday.
"He doesn't say a word.
Sometimes he can only repeat syllables on command, "pa, ma" meaninglessly, in the bathroom.
Father's words.
At one point I turned off the faucet and told him to water the "inside" plants.
I meant the plants that don't get caught in the rain on the "inside" side of the yard but he walked in and said "tit for tat" in front of his parents.
The dude was so right, but me... in my world.
I'm stuck on hold with his parents.
He turns around and says to me again:
"Tititiri... where is he?"
"The watering can." I answer him.
"Mmmmm" he nods affirmatively, shaking his head slightly.
He is one who can only repeat syllables.
He's the one who never answers.
He is the one who can't answer yes or no.
He is the non-verbal one.
IT'S ALL A LIE.
It's a misunderstanding...
Yago said many words in the first few minutes of our meeting.
Yago answered all my questions.
Yago answered both YES and NO where necessary.
Yago said sentences in full sentences.
Yagos is NOT a non-lecturer.
The wrong systems made him.
Parents,
therapists,
experts,
teachers:
Change!
THERE IS NO SUCH THING AS NON-VERBAL AUTISM!
PS. At one point his sweet mommy says to me:
"He's a little face though, isn't he?"
"Face, I don't know!"
I reply.
"He looks like an Alani to me!" I fill in.
At that moment he pops up himself:
"Annann, annann!"
With a dude look, obviously in agreement with me!
Ah, you alany, Yago!
I'm going to kill you...
Evangelos Bochatziar
© All rights reserved. mpoxatziar.
Τον γνώρισα χθες.
« Δε λέει καμία λέξη.
Κάποιες φορές μπορεί να επαναλάβει μόνο συλλαβές μετά από εντολή, “πα, μα” χωρίς νόημα, στο μπάνιο.
Τα λόγια του πατέρα.
Κάποια στιγμή του έκλεισα την βρύση και του είπα να ποτίσουμε τα «μέσα» φυτά.
Εννοούσα τα φυτά που δεν πιάνει η βροχή στη «μέσα» μεριά της αυλής όμως εκείνος μπήκε μέσα και μου είπε «τιτιτηρι» μπροστά στους γονείς του.
Είχε τόσο δίκιο ο μάγκας αλλά εγώ… στον κόσμο μου.
Εχω μείνει στην αναμονή μαζί με τους γονείς του.
Γυρίζει πίσω και μου λέει ξανά:
«Τιτιτηρι… που είναι;;»
«Το ποτιστήρι που είναι.» Του απαντώ εγώ.
«Μμμμμ» γνέφει καταφατικά κουνώντας ελαφρώς το κεφάλι του.
Είναι αυτός που μπορεί να επαναλάβει μόνο συλλαβές.
Είναι αυτός που δεν απαντά ποτέ.
Είναι αυτός που δεν μπορεί να απαντήσει ούτε ναι ούτε όχι.
Είναι ο μη λεκτικός.
ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΕΝΑ ΨΕΜΑ.
Είναι μια παρεξήγηση…
Ο Γιάγκος είπε πολλές λέξεις στα πρώτα λεπτά της γνωριμίας μας.
Ο Γιάγκος απάντησε σε όλες μου τις ερωτήσεις.
Ο Γιάγκος απάντησε και ΝΑΙ και ΟΧΙ όπου χρειάστηκε.
Ο Γιάγκος είπε προτάσεις ολόκληρες.
Ο Γιάγκος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΟΣ.
Τα λάθος συστήματα τον έκαναν.
Γονείς,
θεραπευτές,
ειδικοί,
εκπαιδευτικοί:
Αλλάξτε!
THERE IS NO SUCH THING AS NON-VERBAL AUTISM!
ΥΓ. Κάποια στιγμή η γλυκύτατη μανούλα του μου λέει:
«Είναι φατσούλα όμως, δεν είναι;»
«Φατσούλα, δεν ξέρω!»
Της απαντώ.
«Αλάνι εμένα μου φαίνεται!» Συμπληρώνω.
Την ώρα εκείνη πετάγεται και ο ίδιος:
«Αναννν, ανάν!»
Με μάγκικο ύφος σύμφωνος, εμφανώς, μαζί μου!
Α, ρε αλάνι, Γιάγκο!
Πολύ σε πάωωωω…
© All rights reserved. mpoxatziar.
