Όχι.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να με χωρίζεις από αυτόν.
Επίσης,
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να θες να απαλλαγείς από αυτόν.
Να απαλλαγείς από τον αυτισμό μου εννοώ. Τον δικό μου αυτισμό.
Κατάλαβε,
σε παρακαλώ…
πως ο αυτισμός μου είμαι εγώ.
Δεν μπορεί να μου φύγει ο αυτισμός μου
ούτε και αλλάζει.
Για να φύγει ο αυτισμός μου πρέπει να φύγω κι εγώ.
Πρέπει να σταματήσω να είμαι εγώ.
Τότε είναι που θα αρρωστήσω πραγματικά.
Τώρα δεν είμαι άρρωστος.
Οι απαιτήσεις,
οι λανθασμένες αντιλήψεις,
η κοινωνία
και όλα αυτά που σου λένε για μένα με κάνουν να μοιάζω άρρωστος,
όμως,
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ…
ΑΡΡΩΣΤΟΣ!
Δεν είμαι καθόλου άρρωστος.
Ούτε χαλασμένος είμαι
ούτε λειψός
ούτε τίποτα από όλα αυτά.
Έχω όλα όσα χρειάζονται για να ανθήσω, μέσα μου και να σε κάνω υπερήφανο.
Τα έχω όλα.
Μπορεί και περισσότερα.
Δε χρειάζεται να ψάξεις μόνος σου.
Μαζί θα ψάξουμε.
Ξέρω σου λέω.
Το μόνο που θέλω,
είναι να με προστατεύεις και να προστατεύεις κι εσένα από τις κακές τις γλώσσες που σου λένε για όλα εκείνα που δεν μπορώ και σε πεθαίνουν αργά.
Και πεθαίνουν κι εμένα.
Με αρρωσταίνουν.
ΜΑΣ…αρρωσταίνουν.
Μην ξεχνάς να προσεχείς κι εσένα .
Για να μπορέσουμε να ζήσουμε αρμονικά μαζί.
Αλλιώς θα αργοπεθαίνουμε.
Θα πεθαίνουμε κάθε μέρα σου λέω!
Και ο καθημερινός θάνατος πονάει αβάσταχτα.
Πονάει πιο πολύ από κάθε άλλο θάνατο.
Είναι βασανιστήριο.
Κόλαση είναι!
Πάψε σε παρακαλώ να θεωρείς τον αυτισμό μου εμπόδιο,
πρόβλημα,
καταστροφή.
Δεν τα ξέρω εγώ αυτά.
Είναι σαν να κατηγορείς ένα μωρό επειδή κλαίει.
Εκείνο κλαίει για να επικοινωνήσει.
Δε χρειάζεται να πιστέψει πως έχει πρόβλημα,
πως είναι άρρωστο επειδή κλαίει.
Με εμένα τα πράγματα είναι πολύ πιο όμορφα και εύκολα.
Γιατί εγώ δεν είμαι μωρό κι ας χρειάζεται μερικές φορές να με διδάσκεις σαν να ήμουν.
Εγώ….
Είμαι απλά διαφορετικός.
ΑΠΛΑ
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΜΑ ΠΙΣΤΕΨΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟΣ!
Σε παρακαλώ μην τους αφήσεις να μου το κάνουν αυτό.
Μην τους αφήσεις να το κάνουν και σε εσένα.
-πρώτα σε εσένα θα το κάνουν.-
Μην τους αφήσεις να μας το κάνουν αυτό.
Σε ικετεύω.
Θα σου το πω ξανά:
Ο αυτισμός μου είμαι εγώ.
Εγώ… είμαι ο αυτισμός μου.
Στο μόνο που διαφέρουμε είναι η διαφορά μας…
Μια διαφορά συναρπαστική,
όμορφη,
μυστηριωδώς όμορφη!
Γιατί απλά είμαι διαφορετικός.
Συναρπαστικά διαφορετικός…
Και δε χρειάζεται να υποφέρω για αυτό.
Δε χρειάζεται να πονάω για αυτό.
Δε χρειάζεται να αρρωσταίνω για αυτό.
Για τον αυτισμό μου.
Δε χρειάζεται να τα παθαίνω όλα αυτά.
Αλήθεια.
Αλήθεια σου λέω!
Εγώ δε χρειάζεται να τα παθαίνω όλα αυτά και να τα παθαίνεις μαζί μου κι εσύ.
Είναι άδικο κρι για τους δυο μας.
Έλα!
Πάρε με απ’ το χέρι και έλα να περπατήσουμε μαζί.
Πάμε να ταξιδέψουμε.
Πάμε να ζήσουμε!
Μην κλαις άλλο και μην θυμώνεις για τίποτα.
Πάμε να ζήσουμε…
Λογοθεραπευτης, Ειδικός Αυτισμού, Συγγραφέας© All rights reserved. mpoxatziar.gr2023