ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ
Ο Σεπτέμβρης με κάνει να τρέμω.
Να σκιάζομαι από φόβο, πόνο και άγχος.
Ο Σεπτέμβρης μου πονάει την ψυχή.
Κάνει την καρδιά μου να χτυπά δυνατά και το στομάχι μου να γίνεται κόμπος.
Το Σεπτέμβρη χάνω την όρεξη και το χαμόγελό μου.
Αρρωσταίνω το Σεπτέμβρη από μια ασθένεια που κανείς δεν ξέρει να μου διαγνώσει ούτε και να θεραπεύσει. Και αυτό την κάνει πολύ βαριά.
Βαριά και επικίνδυνη.
Αυτή η ασθένεια μου φαίνεται ανίατη.
Ο Σεπτέμβρης έγινε νονός μου με το έτσι θέλω.
Ένας διαφορετικός νονός, ένας αλήτης.
Γιατί ξερίζωσε το όνομα που μου χάρισε ο πραγματικός μου νονός και έγινα …
« Το καθυστερημένο,
το βλαμμένο,
το προβληματικό,
το άρρωστο,
το σκουπίδι,
το σπασικλάκι,
το φυτό,
το μπάζο,
το τούβλο,
το περίεργο,
το αυτιστικό…»
Και αλλά πολλά.
Επίσης, σταμάτησα να έχω γένος αρσενικό ή θηλυκό.
Έγινα ουδέτερο «το…»
Ο Σεπτέμβρης με αφήνει πάντοτε μόνο, να κρύβομαι πίσω από μεγάλες σχολικές κολόνες.
Με κάνει να σωπαίνω ολομόναχος στα τελευταία θρανία.
Ο Σεπτέμβρης επιμένει να μου θυμίζει ποσό αταίριαστος είμαι με όλους και με όλα!
Με κάνει να νιώθω σκουλήκι σε φαγητό, μύγα σε γάλα, εξωγήινο στη Γη.
Ο Σεπτέμβρης με κάνει να μοιάζω με τέρας.
Το Σεπτέμβρη δεν θέλω να ζω.
Με κάνει να κλαίω ο Σεπτέμβρης.
Να κλαίω με λυγμούς.
Ο Σεπτέμβρης με μισεί και το ίδιο τον μισώ κι εγώ.
Και με γεμίζει πληγές αγιάτρευτες.
Για τούτο το μήνα δεν θα ευχηθώ να είναι καλός και όλα τα σχετικά, παρά μόνο να μην υπάρξει άλλο παιδάκι που να βιώνει αυτά που βίωνα εγώ!
Επίσης, για αυτό το μήνα θέλω να θυμίσω σε όλους ότι τα τραύματα που κάνει ο Σεπτέμβρης, οι ουλές στις ψυχές που αφήνει, μένουν μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Μένουνε ως το τέλος.
Εύχομαι ξανά:
Να μην υπάρξει άλλο παιδί σαν κι εμένα που είχα την τύχη να γεννηθώ με αυτήν την εικόνα-διάγνωση-χαρακτηρισμό- ταμπέλα-διαφορετικότητα:
ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΣ!
Ελπίζω κάποια μέρα να υπάρχει λίγος ελεύθερος χώρος και για μένα.
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ ΟΥΤΕ ΕΥΧΗ
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΟΥ!
Για να μην πονάω πια…
Evangelos Bochatziar
(C)All rights reserved. www.mpoxatziar.gr2023
